· 

Aarde, word wakker!

Over Imbolc, Maria Lichtmis en het punt der onmogelijkheid

Ver doorgevoerde regelgeving zorgt onherroepelijk voor een tunnelvisie. Gevaarlijk, want het beperkt ons zicht. Steeds meer mensen vragen zich af of de gevolgen van de maatregelen ondertussen niet erger aan het worden zijn dan de kwaal waartegen de maatregelen genomen werden. De roep om massaal wakker te worden om buiten de kaders te kunnen denken en het licht te kunnen zien, wordt steeds sterker.


'Als de winter eindelijk voorbij is en de lentezon de sneeuw laat smelten komt Moeder Aarde met haar lichtje om de kleintjes te wekken. "Opstaan kinderen, wakker worden. Nu hebben jullie genoeg geslapen! Aan het werk, het wordt Lente.'

(Uit het boek: Het verhaal van de Wortelkindertjes - Auteur: Sibylle Von Olfers)

Toeval of niet, de aarde is wakker aan het worden. Het is de meest gure periode van het jaar, maar stilletjes aan wordt nieuw leven – de eerste uitlopers en de sneeuwklokjes – zichtbaar. De Lente komt er aan. Juist in de duistere diepten is de behoefte om te ontkiemen het sterkst. In deze periode zie je dat terug in de natuur. Deze natuurwet is ook van toepassing op de mens en de maatschappij.

'De uren vóór de dageraad zijn altijd de meest duistere. De slavernij net vóór de vrijheid is het pijnlijkst.’ De gebeurtenissen moeten zich helemaal tot het uiterste punt ontwikkelen wil de plotselinge ommekeer, de plotselinge doorbraak van de lichtstraal in de nacht mogelijk worden. Dat is een weinig bekende natuurwet. Je kan het zo zien: de zwangerschap komt voor het lichaam van de moeder op het punt der onmogelijkheid net vóór de geboorte. Het zaad komt op het punt der onmogelijkheid net vóór het barst en nieuw leven geeft. De rups bereikt het rupsenpunt der onmogelijkheid net vóór ze een vlinder wordt. Overal stellen we vast dat op het punt der onmogelijkheid een crisis uitbreekt, vaak aan de dood gelijk, om het nieuwe leven mogelijk te maken.
(Uit het boek: Voorbij de mens - Auteur: Georges van Vreckhem )


Ritme van de natuur

Leven met het ritme van de natuur geeft veel inzichten. Op 1 en 2 februari wordt in verschillende tradities gevierd dat het licht opklimt uit de duisternis. De Kelten vierden Imbolc, maar ook in de christelijke traditie zien we de viering als Maria Lichtmis terug. Vorig jaar wisten we nog niet dat het opklimmende licht gepaard zou gaan met duisternis en de wereld ook zou bevruchten met angst. Een ogenschijnlijke tegenstrijdigheid, maar de natuur kent geen tegenstellingen. Het één kan niet zonder het ander. Zonder duisternis is er geen licht. Zo ook kan het leven niet zonder de dood. Hoe meer we als mens en maatschappij de dood gaan omarmen, des voller we in het leven kunnen gaan staan.


Imbolc – 1 & 2 februari

Imbolc vertegenwoordigt het moment dat in de baarmoeder van Moeder Aarde de eerste beweginkjes van het voorjaar voelbaar worden. Imbolc betekent letterlijk 'in de buik'. Tijdens dit feest gebruikt men drijfkaarsjes als symbool voor het opklimmende licht van het voorjaar dat uit het vrouwelijke water tevoorschijn komt. Het is het feest van water en licht. Van moeder en kind. De Kelten vierden tijdens Imbolc de terugkeer van de godin in het land, godin Brighid die de aarde bevruchtte. Ze wordt geassocieerd met het heilige vuur en de vruchtbare aarde, maar ook de dichtkunst en geneeskunst. Haar naam betekent: zij die licht brengt.



Maria Lichtmis – 2 februari

Maria Lichtmis gewijd aan de vrouw gesymboliseerd in de maagd Maria. Veertig dagen na zijn geboorte brachten Jozef en Maria hun kind naar de tempel in Jeruzalem om hem op te dragen aan de Heer. Daar nam Simeon hem in zijn armen. Hij verklaarde dat Jezus 'een licht was om het volk te verlichten' (Lucas 2.22-23). Tijdens de mis, die plaatsvindt in kaarslicht, worden de kaarsen gewijd. Maria Lichtmis is het laatste lichtjesfeest van de donkere periode.



Wat kun je hiermee?

Deze 2 jaarfeesten zijn een ankermoment om stil te staan bij duisternis en het opklimmende licht. Het nodigt je uit om het ritme van de natuur te beleven. Je kunt jezelf de volgende reflectievragen stellen:

  • Wat betekent duisternis voor jou en hoe ga je daar mee om?
  • In hoeverre omarm je de dood? En het leven?
  • Hoe ervaar je het opklimmende licht in jezelf? Kijk ook eens rond in de maatschappij en kijk waar het opklimmende licht zichtbaar wordt.
  • Wat wil er in jou geboren worden?

Dit is ook het moment om hoop en verlangen te zaaien. En om heel symbolisch licht te verspreiden over de wereld (zie hieronder). Hieronder geef ik suggesties hoe je Imbolc / Maria Lichtmis kunt vieren, van ceremonieel tot heel praktisch. Doe het lekker op jouw manier. Geniet nog even van het laatste moment waarin je jezelf kunt terugtrekken in het donker met kaarslicht om je heen.

 

Een gezegend Imbolc / Maria Lichtmis gewenst!

 


Suggesties en symboliek om Imbolc & Maria Lichtmis te vieren

Ceremonie

Je kunt een simpele ceremonie houden waarbij je in het midden van een cirkel de schaal met drijfkaarsen zet en wat bloemen legt. Mediteer, gebruik reflectievragen, lees poëzie, stem je af op de vrouwelijke helende kracht of op de energie van godin Brighid, zaai zaadjes van hoop en verlangen, geniet van de stilte. Na de ceremonie doof je de kaarsen terwijl je visualiseert dat hierdoor het licht zich over de wereld verspreidt.

Laat je niet weerhouden als je geen drijfkaarsen of bloemen hebt. Het gaat niet om de details, maar om de intentie vanuit je hart.

 

Pannenkoeken met appel

Gebruikelijk worden er pannenkoeken gegeten met in het midden een appelschijfje. De pannenkoek verwijst naar de opkomende zon die de aarde verwarmt en het appelschijfje staat symbool voor vruchtbaarheid.

 

Drijvende kaarsen

Vul een schaal met water en zet er 8 drijfkaarsen in. Het symbool voor het opklimmende licht vanuit de vrouwelijke creatieve wateren (de baarmoeder van Moeder Aarde). Het getal 8 staat symbool voor de Moeder Godin en de zon. Je kunt zelf drijfkaarsjes maken van verzamelde kaarsstormpjes en deze smelten en gieten in lege walnootschillen waar je een lontje inzet.

Opruimen

Ruim op, doe de was, repareer iets wat kapot is, geef iets wat je wilde weggooien een tweede leven of geef iets aan een goed doel.

 

Vasten

Dit is hét moment om 1 tot 3 dagen te vasten voor opruiming, heling en vernieuwing.

 

Voor de kleintjes (en de groten)

In deze blog staat een citaat uit Het verhaal van de wortelkindertjes van auteur Sibylle von Olfers. Een prachtig verhaaltje om voor te lezen aan je (klein)kinderen. Het boek is te koop in de boekhandel. Het verhaal is ook te vinden op: http://www.aardewijsheid.nl/seizoenfeesten/45-de-wortelkindertjes

Reactie schrijven

Commentaren: 1
  • #1

    Pia Lefèvre (donderdag, 04 februari 2021 17:58)

    Het maakt me helemaal blij om dit te lezen, je reikt hele concrete tools aan Natascha!