Laatst liep ik met een cliënt in een prachtig natuurgebied. Het was mooi weer. We liepen in het bos en de bomen gaven ons schaduw. Het bospad bracht ons bij een mooie open plek te midden van de bossen. Wat een moment was dat! De zon scheen namelijk uitbundig en verwelkomde ons met al zijn stralen. Alsof je ineens vol in het leven werd gezet. Eigenlijk is dit heel kenmerkend voor de zomer. Het is hét seizoen waarin alles in volle bloei komt en zijn volledige vorm krijgt. Die zon, daar op die open plek, nodigde ons uit om al het moois in het leven te belichten en te vieren. Niet geheel toevallig ging ons gesprek over jezelf toestaan te mogen genieten en het vieren van momenten in je leven.
We bespraken ook hindernissen die je kunt tegenkomen in je leven en dat je soms een sprong moet wagen. En jawel, iets verderop versperde een slagboom onze doorgang. Echt, dit ligt té voor de
hand, maar het gebeurt zo vaak. De natuur werpt je gewoonweg het gespreksonderwerp voor je voeten. Een sterk staaltje dankbare synchroniciteit van het werken met de natuur.
We zagen beiden deze hindernis op ons pad.
Ik keek haar aan en vroeg: 'En? Wat zou je met deze hindernis op je pad doen?'
Ze keek. Het was een lage slagboom. Niks spannends dus. Je hoefde geen atleet te zijn om daar overheen te komen. 'Nou, gewoon overheen springen', antwoordde ze me.
Ik daagde haar uit: 'Zullen we?'.
Ze dacht even na en knikte. Zij ging eerst. Ze nam een flinke aanloop en sprong over de slagboom heen. Ze draaide zich om. Ze deed haar armen een klein beetje in de lucht en ik hoorde zachtjes:
'Jeee'.
Ik keek haar aan. Vervolgens gooide ik mijn armen uitbundig in de lucht en slaakte een kreet van blijdschap wat het bos uit zijn rust haalde. JEEEAAAHH!!!
'Nou, nou', reageerde ze, 'zo hoog was die sprong ook weer niet hoor'.
Ze had gelijk. Dit was geen topprestatie. Maar is dat een reden om zo'n moment niet te vieren? Om er niet van te genieten? Mag je pas genieten als je echt iets groots bereikt hebt, wat dat ook zijn mag? Misschien leg je dan je eigen slagboom wel te hoog. Genieten en vieren is niet aan voorwaarden verbonden. Die voorwaarden creëer je zelf. Leg je lat wat lager en vier het leven. Hoe groots of hoe klein het zich ook aandient.
Mijn cliënt volgde mijn voorbeeld. Ze gooide haar armen in de lucht en vierde haar sprong uitbundig, waarna een grote glimlach op haar gezicht achterbleef.
Vier het leven!
Een prachtige zomer toegewenst met heel veel genietmomenten!
Terug naar het blog overzicht ...
Reactie schrijven