Intenties voeden met een knoopcelbatterij

Het was zaterdag 9 uur in de ochtend en ik liep nog in mijn pyjama. Ik keek buiten en zag dat het perfect weer was om mijn idee voor een nieuwe workshop Winterzonnewende & Volle maan te testen. Ik pakte wat glazen potjes, theelichtjes en lucifers en ging op weg naar de achterdeur. Ik werd raar aangekeken, maar vragen bleven uit. Ze kennen me inmiddels ...

Een lief jongetje van zes huppelde achter me aan. Ondertussen was ik bij de achterdeur aangekomen en wilde mijn klompen aanschieten die op de mat bij de achterdeur stonden.

'Wat ga je doen, mam?'

'Ik ga testen of de kaarsjes buiten aan willen blijven.', antwoordde ik hem.

'Oh leuk, ik ga mee!'

'Mee? Je loopt in je boxershort!'

Hij keek naar zijn lijfje en vervolgens naar mij met een blik waar de woorden 'nou en!' goed bij zouden passen. Een typische blik van een 6-jarige die de wereld aan zijn voeten heeft liggen.

'Het waait en het is koud buiten.', verklaarde ik me nader.

'Oh mam, maak je niet druk,' zei hij en ging op weg om zijn rode regenlaarsjes aan te doen.

'Misschien kun je beter in de keuken bij het raam kijken.', zei ik in een laatste poging om mijn eigenzinnige mannetje binnen te houden. Ik opende de achterdeur en een koude windvlaag vulde de gang. Nog voordat ik een stap buiten zette, hoorde ik laarsjes op de grond vallen, voetstapjes en een dichtslaande keukendeur. Ik hoorde nog net de woorden: 'is goed mam!' Toen ik achterom keek, zag ik een ongeduldig mannetje in zijn boxershort voor het keukenraam staan. De koude wind had overduidelijk een grotere overtuigingskracht dan mijn woorden.

Buiten deed ik de kaarsjes aan en zette ze in de tuin. Ik keek naar het keukenraam en zag twee duimpjes omhoog gaan ten teken dat ik goed werk geleverd had. Eenmaal binnen stonden we samen naar de glazen potjes te kijken. Hij nog altijd in zijn boxershort en ik nog altijd in mijn pyjama. Dat zijn de beste ochtenden! We zagen hoe de wind danste met de vlammetjes in de potjes. 

'En nu?', vroeg mijn zoontje.
'We laten ze even aan. Dan kunnen we zien wie dit dansje het langste volhoudt.'
Ik draaide me om en liep naar boven. Plots hoorde ik een flinke gil en rende de trap af. Beneden aangekomen kreeg ik vrij snel door wat er aan de hand was: de wind had gewonnen van de vlammetjes en gezorgd voor een beteuterd gezichtje wat nog steeds uit het raam stond te turen.

Op naar de bouwmarkt voor plan B (we zijn inmiddels aangekleed ;-)): op zoek naar theelichtjes met een LED-lampje. Tegen mijn principes! In de natuur wil ik echt kaarslicht en geen nep-dingen van plastic met een batterij. Maar ja, het is 2018 en technologische vooruitgang wint het van mijn principe. Daarvoor sloot ik wel een compromis door te kiezen voor de variant waarbij het vlammetje lijkt te dansen. Content ging ik huiswaarts, beseffende dat het eigenlijk niet om de uiterlijke verschijning gaat, maar om de innerlijke verbinding met de intentie die ik wilde neerzetten. Doorgaans doe ik dat met mijn hart. Nu ga ik hulp krijgen van een knoopcelbatterij.

De innerlijke verbinding, daar draait het met kerst toch om? Het gaat niet om de buitenkant.

Het gaat niet om de kerstboom die wel of niet voldoet aan de nieuwste interieurtrends.

Het gaat niet om de hoeveelheid cadeaus die je krijgt of geeft.
Het gaat niet om het kerstdiner waarbij je dingen eet die je de rest van het jaar niet op je bord terugziet.
Het gaat niet om je mooie jurk, de glitterpanty of het fluwelen maatpak.

Daar maken we ons vaak zo druk om! En daar gaat het nou juist niet om.

WAAR GAAT HET DAN WEL OM?

Het gaat om je innerlijke verbinding ermee. Je intentie.
Zet een kerstboom, om na gestoei met in de war zittende kerstlampjes te glimlachen en te zeggen: wat is ie mooi!

(En na 6 januari te denken: wat is het kaal in huis.)

Verras degene van wie je houdt met iets wat wel (of juist niet!) in een cadeaupapiertje past.

Geniet van hartverwarmende gesprekken aan tafel of je nu gevulde kalkoen of afbakbrood met chocopasta eet.

Ga voor de spiegel staan en ontdek dat je precies goed bent zoals je bent, om daarna je jurk of maatpak aan te trekken.

Doe de dingen, omdat je hart er van gaat gloeien. Desnoods met een knoopcelbatterijtje.

Meer lezen? Ga hier naar het overzicht van alle blogs ...

Laat hier je gegevens achter en ik stuur je af en toe wat inspiratie en nieuwtjes.
Genoeg geïnspireerd? Uitschrijven kan altijd via een link onderaan iedere mail.