Als ik iets nieuws onderneem, al is het een activiteit of op reis gaan, komt er altijd een moment waarbij ik wiebelbenen krijg. Zo'n moment van onzekerheid waarbij je niet meer wilt. Een: 'Oh,
Natascha, wat heb je nou weer gedaan. Moest je dit nu echt doen? Op de bank blijven zitten is veel veiliger en geeft minder stress.'
In de aanloop naar het afgelopen weekend, waarbij ik Energetisch Brugge organiseerde, bleef dat moment tot mijn
grote verrassing uit. Tot de ochtend er voor... Pfff. Mijn zelfvertrouwen had zich verstopt. Dan ga ik altijd wat analyseren. Je moet wat, als je zelfvertrouwen foetsie is. Ik
had met zeer veel enthousiasme gewerkt aan het concept Energetisch Brugge. Het hele idee kwam zo ontzettend uit mijn hart. Sterker nog: het was feitelijk stevig gefundeerd op 'passie' en
'bezieling', maar dat zou later pas echt blijken.
Alles was al geregeld en betaald. En de deelnemers hadden er zin in (en ik stiekem ook, maar toch ...). Geen weg meer terug dus. Bij de kennismaking liet ik iedereen een engelenkaartje trekken
met daarbij de uitnodiging zich daarmee voor te stellen. En wat trek ik voor kaartje … juist … DIEPTE. Met daarop een tekening van een engeltje met een duikbril op en zwemvliezen
aan, die een sprong in het diepe gaat wagen. Ik schiet in de lach. Dit ga je niet menen! Van alle kaartjes die ik kan trekken. Ik kreeg duidelijk de uitnodiging om mijn kwetsbaarheid te tonen en
vertelde over de bibbers die ik de dag er voor had gehad. Daarna vervolgde ik mijn presentatie over energie als opmaat naar een weekend in de buitenlucht.
Het weekendje stond op een aantal pijlers:
- Het aanvoelen van energie om hierdoor je zintuiglijke waarneming te verfijnen.
- Het laten beseffen dat je sommige dingen niet kunt zien, maar er wel zijn.
- En dit uit de zweverigheid te halen, om vervolgens met nuchterheid te benaderen.
- Maar ook informatie overdracht over (de historie van) een gebied.
- Het kijken naar de natuur en de stad.
- En wat dat jou wil laten zien en over jou wil vertellen.
Mijn onderliggende missie was persoonlijke ontwikkeling. Ik hoopte dat iedereen een stapje zou kunnen gaan zetten in hun persoonlijke ontwikkeling in de vorm van inzichten en/of ontdekking van nieuwe vaardigheden. Ik weet uit eigen ervaring dat als je in deze materie duikt, dat er iets in beweging kan komen bij je. Mijn hoop kwam uit. En eigenlijk meer dan dat. Ik had op voorhand niet kunnen vermoeden welk effect dit weekend werkelijk bij iedereen zou hebben. Feedback die ik mocht ontvangen, klonk als volgt:
'het heeft me diep geraakt en ontroerd';
'wat een cadeau om bij dit weekend te mogen zijn';
'ik wil terug en opnieuw beleven!';
'ik wist niet dat ik dit kon';
'ik heb meer zelfvertrouwen';
'dit is niet zweverig, maar zo aards als maar zijn kan';
En ja, dan voel ik me trots en erg dankbaar dat ik als initiator van dit weekend een kleine schakel in ieders beleving mocht zijn. Met veel passie en bezieling heb ik informatie overgebracht op
anderen. Daar hoefde ik niets speciaals voor te doen. Het ging vanzelf. En dan blijkt een sprong in het diepe, toch niet zo diep te zijn als gedacht.
Als je iets vanuit je hart doet, dan kan je eens een sprongetje wagen. Zelfs een hele grote. Want dan blijkt de passie groter en sterker te zijn dan welke onzekerheid dan ook.
Als je dán springt, met díe bezieling, dan kom je in beweging en breng je ook anderen in beweging. De volgende keer spring ik weer, maar dan zonder duikbril en zwemvliezen, want ik kom
toch precies waar ik wezen mag.
Op naar september ... het volgende weekend Energetisch Brugge! Ik kan niet wachten!
Wil je een indruk krijgen van het weekendje? Spring hier naar het foto album.
Reactie schrijven